(Bez pisanog odobrenja autora tekstova nije dozvoljeno preuzimanje sadržaja portala www.svetazemlja.info u komercijalne svrhe. Za detalje sadržaja i upite pišite na email: njonic@yahoo.com. Zakon o autorskom i srodnim pravima 2009,2011,2012.)// nov.2014
Grad Jerusalim nije imao poseban pravni status do 1947 kada je doneta rezolucija o pedeli. Prava različitih verskih denominacija unutar grada, posebno raznih hrišćanskih denominacija, su regulisala pravo i status grada i njegovo funkcionisanje poznat kao STATUS QUO i sve vlade država koje su držale grad su priznavale ovaj verski status grada kao zvanični status grada. Međutim, taj sporazum je imao više veze sa životima različitih hrišćanskih denominacija i eventualnih sporova između njih nego sa utvrđivanjem pravnog statusa Jerusalima za razliku od ostatka palestinskih teritorija.
1947. Rezolucijom podela uveden je prvi put koncept CORPUS SEPARATUM ili poseban režim grada Jerusalima i okolnih sela i gradova.
Ova rezolucija je imala veliki značaj za Jerusalimž i za pristalice ove tri velike monoteističke religije (hrišćanstvo, judaizam i islam) i navodno mu omogućio poseban međunarodni status.
U Ujedinjenim Nacijama je 1949 godine doneta rezolucija 303 o zaštiti stanovništva, veskih svetilišta i garancije slobode za sve stanovnike grada.
Nažalost, te rezolucije nikada nisu u potpunosti sprovedene u delo, a borbe oko grada su nastale povlačenjem Britanskih snaga. Odmah sz+u jecrejske snage zauzele zapadni Jerusalim bez ikakve rezolucije, dogovora, konsuktacija, naoravile su prvu aneksiju, i to 8 arapskih kvartova. Arapske snage, pre s vega Jordanska vojska, kao brz odgovor na to je odmah napravila liniju razgraničenja u nivou Istočnog Jerusalima ugljučujući i stari grad i zauzeli su 2 jevrejska naselja Neveh i Ia`acov. Ono što su Jevreji anektirali odmah su uključili u sastav države Izrael, a aarapske snage su istočni deo Jerusalima uključile u Hašemitsku Kraljevinu Jordan, koje se Jordan 1989 godine odrekao u korist PLO. Izraelski zvaničnici su tvrdili da su Engleska i Palestina priznale Jerusalim u okviru Izraela, istina je i da nijedna druga država nije priznala aneksiju zapadnog Jerusalima.
Pošto je Jerusalim centar 3 ogromne svetske veroispovesti, sve je ovo mnogo zakomplikovalo status ionako uzburkanog Jerusalima.
Nakon ovog rata 1967 godine, Izrael je malo po malo okupirao i Stari grad i delove Istočnog Jerusalima što je naišlo na osudu Međunarodne zajednice ali sve je to bilo samo na papiru, i to da su UN rekle da i dalje je jerusalim deo Palestinskih teritorija, to Izraelska strana nije poštovala. Izrael je počeo da širi granice Jerusalima na okolinu veoma brzo , da naseljava Jevrejsko stanovništvo na područje zapadne obale- Palestine i proglašava ih svojim teritorijama, sve ovo je izazivalo revolt i sukobe kod Palestinaca.
Palestinci u Zapadnom anektiranom delu jerusalima su ipak imali slobodu kretanja, koristili su svoje jordanske pasoše, imali svoje školstvo, kulturne centre, zdravstvo i taj status je kako tako bio prihvatljiv za Palestince,, sve do 1980 god. kada je Kneset- Izraelsi parlament zvanično proglasio jerusalim za glavni grad Izraela, to je naišlo na tešku osudu svih zemalja sveta, sve zemlje su svoje ambasade preselile u Tel Aviv i složile se da neće priznati suverenitet Izraela nad Jerusalimom. Sve ovo je Izrael ignorisao. Potom je Izrael na sve načine blokirao funkcionisanj Istočnog Jerusalima i n+njihovom stanovništvu delio lične karte i pasoše izraela sve u cilju aneksije i istočnog Jerusalima, sve ovo je opet osuđivano od svih zemalja sveta, iako je su SAD drđale veto u UN na nove rezolucije koje su osuđivale Izrael.
Tako da je danas najveći deo Jerusalima (zapadni deo na 10 naselja, pojedina naselja i u istočnom delu i stari grad) su pod upravom Izraela, delovi istočnog Jerusalima su pod upravom Palestine koja je priznata od većine zemalja u Ujedinjenim nacijama 2012 godine, ali koje i danas nije priznao Izrael.
(nastavak teksta sledi nakon istraživanja)
izvori: http://www.pij.org/details.php?id=650
|